Soms hoor je iemand praten of lees je iets en voel je meteen: dit klopt. Dat had ik bij Jan Bommerez. Ik weet niet meer precies hoe ik bij hem terechtkwam — waarschijnlijk via een zoekactie op Google. Op zijn site kon je je inschrijven voor een paar gratis oefeningen. Dat heb ik toen gedaan.
Ik voelde meteen dat het raakte. Alleen... ik had toen nog helemaal geen zin om oefeningen te gaan doen. Ik ben altijd gewend geweest om zaken op te lossen met mijn hoofd. En eerlijk is eerlijk, dit hoofd heeft me niet vaak in de steek gelaten als het praktische dingen betreft. Maar angst valt niet op te lossen in het hoofd, laat zich niet wegdenken. Het komt neer op voelen. Hoe vaak ik ook geprobeerd heb om het mentaal onder controle te krijgen (en ik ben hardleers, we hebben het over een periode van 20 jaar), steeds werd ik weer overspoeld door angst en meegesleurd in de emotie. Daarbij, ik schaamde me kapot dat ik dit niet gewoon op kon lossen. Wie is er nou bang voor z’n eigen lichaam? Maar mijn zenuwstelsel stond continu ‘aan’. En zodra het ook maar een beetje tot rust kwam, merkte ik hoe uitgeput ik eigenlijk was. Ik had de puf niet om oefeningen te gaan doen.
Later kwam ik Jan opnieuw tegen in de Kukuru-podcast van Giel Beelen. En toen ik wéér via een collega over hem hoorde, besloot ik dat het tijd was om de cursus Jeugdtrauma te doen. Lichaamsbewustzijn had al langer mijn interesse, maar ik wilde ook graag begrijpen wat er gebeurt en in deze cursus leek dat precies samen te komen.
Wie is Jan Bommerez?
Jan Bommerez is geboren in België, maar woont al sinds 1995 in Californië. Hij doet al ruim 45 jaar onderzoek naar flow, transformatie en menselijk potentieel. De afgelopen 15 jaar richtte hij zich vooral op ontwikkelingstrauma, omdat hij ontdekte dat trauma vaak het grootste obstakel vormt om in flow te komen en te blijven.
Jan is ervaringsdeskundige op dit gebied en noemt zichzelf graag ‘een medereiziger op het pad’. Hij brengt ingewikkelde dingen op een begrijpelijke manier.
Wat trauma is
Eén van de dingen die me raakte, is zijn uitleg over wat trauma eigenlijk is. Trauma is niet de gebeurtenis zelf, maar wat die gebeurtenis met je zenuwstelsel heeft gedaan. En dat zenuwstelsel, dat laat zich niet ‘ompraten’. Trauma zit in het lichaam. Het is alles wat niet verwerkt is in het zenuwstelsel. Heling is het herstel van de zelfregulering. Je kunt nog zoveel weten of begrijpen, maar als je zenuwstelsel op onveiligheid blijft afgesteld, blijf je vastzitten. In een podcast hoorde ik hem een keer zeggen: het bypasst onze wil. Dat sloeg voor mij de spijker op zijn kop.
Toxische schaamte en heling
Emoties zijn in de kern overlevingsstrategieën. Boosheid is een vechtreactie. Angst is een vluchtreactie. Een kind leert reguleren via de ouder: co-regulatie. Als dat ontbreekt, ontstaat er letterlijk een andere bedrading. Dan bouw je geen impliciet vertrouwen op dat je waardevol bent, dat je gezien wordt, dat er voor je gezorgd wordt. Wat je in plaats daarvan ontwikkelt is wat Jan ‘toxische schaamte’ noemt: het diepgewortelde gevoel dat je niet oké bent. Zonder woorden, maar in elke vezel van je lijf. En nee — daarvoor hoef je geen ernstig misbruik meegemaakt te hebben. Het kan al ontstaan als ouders veel stress hadden en emotioneel weinig beschikbaar waren.
In de cursus leer je dat heling op vier niveaus plaatsvindt: fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel. Maar het begint bij het lichaam. Als de basis niet in balans is, trekt je lijf je telkens terug. Het lichaam wint het van je hoofd. Daarom zit de cursus vol lichaamsgerichte oefeningen, om jezelf alsnog veiligheid te kunnen geven en te kunnen reguleren.
Hoe merk je dat je ontwikkelingstrauma hebt opgelopen?
Misschien is het herkenbaar: je volgt therapie, je eet gezond, je beweegt genoeg, je gaat op tijd naar bed… maar er blijft een ondertoon van onrust, vermoeidheid, of onverklaarbare angst. Dat is je zenuwstelsel dat niet op veiligheid staat afgesteld. In de cursus leer je dat je dit kunt herstellen, maar dat het tijd kost. Je werkt laag voor laag. En soms komt er juist méér boven als er ruimte ontstaat.
Wat ik zelf heel erg merk sinds ik met de cursus bezig ben, is dat ik langzaam maar zeker wat meer in mijn lijf kom. En dat is nogal wat, want mijn hoofd heeft lang de dienst uitgemaakt. Zeker in het begin had dat hoofd dan ook van alles te vinden van de oefeningen. Die roept van alles: ‘dit slaat nergens op, ‘heb je niks beters te doen’, dit gaat toch niet helpen’. Maar ik merk dat mijn lichaam wel degelijk reageert. Overigens zijn mijn hoofd en lichaam het wel vaker niet met elkaar eens. Zeker niet als mijn hoofd het lichaam rustig probeert te denken. En dan is er ook nog mijn hart, dat soms weer iets heel anders voelt. Die drie – hoofd, hart en lichaam – proberen op één lijn te krijgen is wat mij betreft één van de grootste uitdagingen in het leven. Deze cursus helpt daar op een zachte en heldere manier bij.
Wat ook helpt, is dat Jan zelf een fijne stem en uitstraling heeft. Ik vind dat hij rust en vertrouwen uitzendt en dat maakt de filmpjes prettig om te volgen.
Tot slot
De cursus is geen quick fix, en het vraagt ook wat van je. In ieder geval tijd, motivatie en het lef om eerlijk naar jezelf te kijken. Maar wat mij betreft is het de moeite meer dan waard. Je krijgt duidelijke uitleg, oefeningen die écht iets in gang zetten en een beter begrip van hoe je systeem werkt. Het helpt me om minder te verdwalen in mijn hoofd en meer te voelen wat er speelt in mijn lijf. En hoe veiliger mijn lijf zich voelt, hoe meer ik wat te kiezen heb in hoe ik reageer. Ik blijf er dus mee bezig. Gewoon, stap voor stap.
Wil je meer weten over Jan of de cursus, of een paar gratis lessen uitproberen, kijk dan op zijn website: janbommerez.com
Reactie plaatsen
Reacties